өелү

1. (Өю) 2. Өемнәр барлыкка килү, өем-өем булып тору 3. Бер урынга күпләп туплану, бергә җыелу. рәв. ӨЕЛЕП – Бер урында күпләп, өем-өем булып 4. Күп булу, берсе өстенә икенчесе өстәлеп тору (эш тур.)